Koliko se znanje o arhitekturi i građevini menjalo od antike?
Arhitektura predstavlja nauku i umetnost projektovanja i oblikovanja zgrada, enterijera i eksterijera. Tako je danas, ali nije uvek bilo tako. Brojne građevine kao nasleđe jedne nacije krase gradove i čine kulturu jedne države i društva.
Iako tehnologija napreduje s godinama, arhitektura ne gubi na značaju i vekovima stare građevine dobijaju na značaju sve više i više. Neke postaju zakonom zaštićena baština, a neke narod sam štiti i čuva svojom brigom da se nikad ne zaboravi.
Ljudi danas obilaze svet ne bi li videli najpoznatije građevine koje su napravljene pre mnogo vekova, a i dalje opstaju. Svetski poznate građevine o kojima se brine na državnom nivou se uglavnom nalaze u velikim metropolama, ali i boravak u Beogradu pruža mogućnost turistima da se upoznaju sa arhitekturom našeg društva.
Antika kao kolevka savremene arhitekture
Kada govorimo o antici, mi zapravo govorimo o periodu koji obuhvata preko 15 vekova. Od 1000-te godine pre nove ere do pada Zapadnog rimskog carstva 476-te godine nove ere, mnogo se napredovalo u svim oblastima života.
Razlika između arhitekture i građevinarstva je često bila predmet kontroverzi. U antici se na arhitekturu gledalo kao na zanat, tek nešto kasnije se smatralo da je arhitektura umetnost, a građevina inženjerstvo. Danas su ljudi nešto drugačijeg mišljenja, iako postoje oni koji na arhitekturu gledaju kao na posebnu granu umetnosti, a ne puko građenje i projektovanje.
U doba antike, vekovima, arhitektura je bila kolevka jedne civilizacije. Gradilo se iz različitih razloga, svaka građevina pričala je priču za sebe i bila je oličenje tog vremena. Danas se gradi iz sličnih, ne i istih razloga, ali arhitektura i dalje predstavlja koren jednog društva i države.
Značaj arhitekture antičke Grčke
Značaj antike za razvoj svetske istorije je neprocenljiv. U antici leže koreni razvoja zapadnog sveta. Mnogi narodi i države su poznati upravo zbog svoje arhitekture. Arhitektura antičke Grčke je izrasla iz starijih kultura i razvijale se vekovima. Rasla je ka savršenstvu i izrasla u stvarnu umetnost koja je uticala na razvoj umetnosti.
Većina građevina tog doba bila je napravljena od drveta, gline ili blata i ništa se nije sačuvalo. Arhitekta se smatrao običnim zanatlijom, a o arhitekturi se nije mislilo kao o umetnosti.
Tvorac svetski poznatog Partenona iz Atine bio je zapostavljen, iako bismo ga mi danas slavili. Jer ko je bio u Atini a da se nije popeo na Akropolj i divio se građevini klasičnog stila koja očarava i dočarava peti vek pre nove ere, kada je izgrađena.
Nekada i sada
Neminovno je da je sve što danas postoji nastalo na plećima istorije, u ovom slučaju antike. Sve građevine današnjice projektovane su po ugledu na antiku i ono što je bilo i gradilo se ranije, ali sa premisama savremenog, modernog i urbanog.
Grčki stilovi gradnje (dorski, jonski, korintski) ostali su osnovna polazišta i težnja svakog arhitekte, sa dodatkom klasičnog i modernog stila.
Iako se danas gradi sa drugačijim ciljevima i iz različitih razloga, kroz istoriju sačuvane građevine i dalje igraju glavnu ulogu današnje arhitekture.
Brojne novine koje je donela industrijska revolucija, a koje su prisutne u 21-om veku utiču i na arhitekturu.
Svetla, staklo, oštre crte, drugačiji materijal, neboderi, naseljeni gradovi nose sa sobom neku drugačiju draž, ali i dalje ne bežeći od svojih osnova.
Brojni Univerziteti koji se osnivaju za sobom ostavljaju mnoštvo umetnika koji na genijalan način osmišljavaju i grade ostavljajući za sobom trag u istoriji jednog društva, dok se arhitektura danas smatra još jednom vrstom umetnosti.
Na pitanje koliko se znanje o arhitekturi i građevini menjalo od antike odgovor je jednostavan - mnogo se promenilo. Napredovalo se mnogo u svakoj oblasti života, napreduje se iz dana u dan. Ali ono što je valjalo nekada i što valja i dalje ne treba menjati, već samo nadograditi i uveličati novinama koje donose godine.